Τρίτη 23 Σεπτεμβρίου 2014

Άσκηση στο λεξιλόγιο της 2ης εν.

Προσπαθήστε να γράψετε ένα κείμενο (στα νέα ελληνικά), χρησιμοποιώντας όσες περισσότερες λέξεις μπορείτε από το λεξιλογικό πίνακα της β' ενότητας.



23 σχόλια:

  1. ΛΕΞΟΦΙΛΙΕΣ

    Πριν από πολλά χρόνια, υπήρχε ένα παιδί της Β’ Γυμνασίου που τον έλεγαν Νίκο και του άρεσε πάντα να χρησιμοποιεί λέξεις που σχετίζονταν με το λέγω.
    Αυτό το παιδί ήταν μόνο πάντοτε, στο σχολείο, έξω από το σχολείο και προσπαθούσε να βρει ποιος ήταν ο λόγος που δεν τον συμπαθούσαν οι συμμαθητές του. Οι μέρες περνούσαν, αλλά το παιδί έμενε μόνο του.
    Το κουδούνι ήταν έτοιμο να χτυπήσει, μέχρι που βγήκε ο κύριος διευθυντής στο προαύλιο του σχολείου. Άρχισε να μιλάει για ένα διαγωνισμό που θα έπρεπε οι διαγωνιζόμενοι να πουν 20 συνώνυμες λέξεις με τη λέξη λέγω σε ό,τι τους ρωτούσαν. Ο κύριος διευθυντής τους έδωσε κάποια παραδείγματα όπως διαφωνώ = αντιλέγω, απολογούμαι = λογοδοτώ κτλ.
    Το κουδούνι χτύπησε και τα παιδιά μπήκανε στη τάξη. Ο καθηγητής των αρχαίων ελληνικών, επανέλαβε τον διαγωνισμό και ρώτησε ποιος θα συμμετάσχει. Πρώτος το χέρι σήκωσε ο Νίκος. Ήταν ο μοναδικός που δήλωσε συμμετοχή. Εκείνη τη στιγμή οι συμμαθητές του άρχισαν να τον κοροϊδεύουν και να τον φωνάζουν φυτό. Ο καθηγητής, όμως, τους διέκοψε και τους ανακοίνωσε το έπαθλο. Ήταν ένας σχολικός χορός στο τέλος της χρονιάς.
    Οι συμμαθητές του άρχισαν να τον βοηθάνε να κάνει επανάληψη, γιατί ήθελαν πολύ να κερδίσουν αυτό το βραβείο, και όσο περισσότερο ασχολούνταν με το Νίκο τόσο καταλάβαιναν ότι δεν υπήρχε λόγος να μην υπάρχει συμπάθεια ανάμεσά τους. Ο Νίκος άρχισε να αισθάνεται μέλος της σχολικής του τάξης και τα διαλείμματα που έμενε μόνος του έπαψαν να υπάρχουν.
    Η ημέρα του διαγωνισμού έφτασε και ο Νίκος με την υποστήριξη των συμμαθητών του ήτανε έτοιμος για κάθε ερώτηση.
    Η πρώτη ερώτηση ήταν να πούνε ένα συνώνυμο του μαλώνω. Ο Νίκος είπε τη λέξη λογομαχώ. Η λέξη ήταν σωστή. Από τους δέκα διαγωνιζόμενους έμειναν οι 7. Η δεύτερη ερώτηση ήταν να πούνε μέσα σε 8 δευτερόλεπτα 5 λέξεις ομόρριζες με τη λέξη λέγω. Ο Νίκος τα κατάφερε και είπε μέσα σε 6 δευτερόλεπτα τις λέξεις λεκτικός, επίλογος, ανάλογος, μονολεκτικός και λογιοσύνη. Από τους 7 διαγωνιζόμενους έμειναν 4. Η τρίτη ερώτηση ήταν να πούνε 6 λέξεις με πρώτο συνθετικό το λέγω. Ο Νίκος είπε τις λέξεις λογοκρίνω, λογάριθμος, λογοτέχνης, λογοθεραπεία, λογοπαίγνιο και λογικοφανής. Από τους 4 έμειναν 2, ο Νίκος και η Μαρία. Η τελευταία και πιο κρίσιμη ερώτηση ήταν να γράψουν σε ένα χαρτί, χωρίς να δει ο ένας την απάντηση του άλλου, πώς λέγεται αυτός που δε μπορεί να ειπωθεί. Η απάντηση του Νίκου ήταν άρρητος και ήταν σωστή, αλλά της Μαρίας η απάντηση ήταν λάθος, οπότε ο Νίκος ήταν ο νικητής. Όλοι οι φίλοι του άρχιζαν να φωνάζουν «ΖΗΤΩ»!!!!!!! Ο Νίκος ήταν ευτυχισμένος που τα κατάφερε.
    Μετά το τέλος του διαγωνισμού αυτός και οι συμμαθητές του άρχισαν να οργανώνουν τον σχολικό χορό. Όλα κύλησαν πολύ ωραία και τα παιδιά πέρασαν φανταστικά. Από τότε και στο εξής, ο Νίκος είχε φίλους που δε θα αποχωριζόταν ποτέ.

    Ζαχαρούλα Σταματιάδου







    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ένα παιδί γεννήθηκε με μιά αρρώστεια, αυτή η αρρώστεια την ονόμασαν λεγογλωσσεία.Αυτό το παιδί που τον λέγανε Τιμ μπορούσε να μιλήσει μόνο με τις λέξεις που είχαν μέσα την λέξη λέγω. Οι γόνεις του έστειλαν τον Τιμ στον λογοθεραπή όταν ήταν 3 χρονών, αλλά δεν θεραπεύτηκε.Ο Τιμ όταν πήγε στο νηπιαγωγίο δεν είχε πολλού φίλους επειδή λογομαχούσε με τα άλλα παιδιά, τα έλεγε παράλογα.Όταν ο Τιμ πήγε στο γυμνασιο ήταν πολύ λόγιος, λογιζόταν όλη μέρα για την αρχαιολογία,την μυθολογία,την αερολογία,την λεξικογραφία και την βιολογία.Του άρεσε ο λογισμός για αυτά τα πράγματα επειδή η ετυμολογία τους είναι η λέξη λόγος.Ο Τιμ ήταν λογικοφανής,πολύλογος και συνέχεια λογόκρινε,λογόφερνε και αντιλεγούσε τον φιλόλογο του, επειδή ο φιλόλογος του έλεγε να μην μιλάει με τις λέξεις λέγω αλλά εκείνος προσπαθούσε αλλά δεν μπορούσε.Τα παιδικά χρόνια του Τιμ κύλησαν ομαλά και τελίωσε το σχολείο και έγεινε λογοτέχνης.Ο Τιμ τώρα έχει γίνει 40 χρονών και ακόμα πάσχει από λεγογλωσσεία επίσης το λεξιλόγιο του γέμισε πάρα πολύ.Ο Τιμ δυστηχώς αρχίζει να πεθαίνει εχεί πάθει καρκίνο στο συκώτη.Όταν τελικά είρθε η ώρα να πεθάνει θεραπεύτηκε από την λεγογλωσσεία και είπε μαμά, μπαμπά έρχομαι σ’εσάς και μπορώ να μιλάω καλά!

    Σάμουελ Τότσι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Θέλετε να ακούσετε μια φανταστική ιστορία; Εε..λοιπόν πάρτε ποπ κορν βάλτε λίγο χυμό στο ποτήρι σας και βολευτείτε καλά στη καρέκλα σας γιατί η ιστορία που θα σας διηγηθώ είναι ενδιαφέρουσα. Ανήκει στη μυθολογία όπου βασίλευαν οι δώδεκα θεοί του Ολύμπου αλλά είναι επηρεασμένη από τη σημερινή ζωή. Για να μην τα πολυλογώ και σας κουράσω αρχίζω...
    Ζούσε κάποτε ένα τέρας,ο Πολύλογος. Αυτό το τέρας ζούσε μόλις δέκα χιλιόμετρα από τον Όλυμπο. Το μόνο που έκανε ήταν να διαβάζει. Διάβαζε ,διάβαζε, έγραφε ,διάβαζε ,έγραφε και ποτέ δε βαριόταν αυτό το πράγμα. Πρωί και βράδυ ήταν με ένα βιβλίο στο χέρι. Όμως είχε λόγο που το έκανε αυτό. Ήθελε να ανταγωνιστεί τον Άρη που ως γνωστό ήταν ο πιο μορφωμένος από όλους, ακόμα κι από τον Δία. Μια δεκαετία χρειάστηκε ώσπου να πάρει το θάρρος και να τον προκαλέσει για αγώνα "Λ.Ο.Φ." όπως ονομαζόταν. Ο Άρης δέχτηκε με μιας κι έτσι έδωσαν ραντεβού μόλις δύσει ο ήλιος στον Παρθενώνα. Είχαν έρθει φιλόλογοι από όλο τον κόσμο για να δουν τη μάχη Πολύλογου και Άρη. Οι οδηγίες ήταν οι εξής : Ο Δίας λέει μια λέξη κι αγωνιζόμενοι προφέρουν ένα ένα τα γράμματα και μετά λένε το τι σημαίνει, ο καθένας με τη σειρά του. Κανένας δεν επιτρέπεται να λογομαχήσει με κανέναν και δεν επιτρέπεται να κλέψει έχοντας κάπου κρυμμένο κανένα λεξικό.
    Ο πρώτος γύρος αρχίζει και τελειώνει με νικητή τον Πολύλογο. Ο Άρης κρατάει τη ψυχραιμία του και περιμένει το δεύτερο γύρο. Μετά από κάμποσο καιρό το σκορ είναι 1837-1836 με τον Άρη να χάνει. Ο Άρης παίρνει τον τελευταίο πόντο και ισοφαρίζει. Ο αγώνας είναι σε κρίσιμο σημείο. Ο θεός μην αντέχοντας άλλο το ρεζιλίκι του κάνει μια ευχή και καλεί τη Μούσα Καλλιόπη , μούσα των ευχών και της ζητάει να νικήσει ο πιο καλός νομίζοντας πως είναι ο καλύτερος. Έτσι χωρίς άγχος απαντάει λάθος στην τελευταία ερώτηση και χάνει το προνόμιο να είναι θεός κι έτσι ο Πολύλογος στέφεται στη θέση του ο θεός της γνώσης. Κοιτάξτε τι έκανε μια ευχή...Έκανε το θεό Άρη να χάσει τη θέση του στον Όλυμπο. Τώρα θα αναρωτιέστε πώς κανένας δε ξέρει την ιστορία αυτή, Αυτή είναι μια άλλη ιστορία που θα ευχόσασταν κι εσείς να μην ακούσετε !

    Ποθητού Ευαγγελία-Λίλα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Θα σας μεταφέρω γύρω στο 800 π.Χ. τότε που είχε ανακαλυφθεί ένα σπουδαίο σπήλαιο με διάφορες τοιχογραφίες και γραπτά .Δεν είναι γνωστό σε όλους μας τα τωρινά χρόνια γιατί οι τότε λόγιοι δεν μπορούσαν να βγάλουν συμπεράσματα με τα διάφορα ευρήματα .Οι λεξικογράφοι δεν μπορούσαν να βρούνε τις ετυμολογίες των γραπτών με αποτέλεσμα, η μόνη τους ελπίδα να είναι οι τοιχογραφίες .Όμως οι λογοτέχνες ήταν αρκετά μπερδεμένη διότι οι τοιχογραφίες ήταν μισές . Μετά από πολλές λογομαχίες και λογισμούς αποφάσισαν να αφήσουν το σπήλαιο στα χέρια της τύχης! Τώρα ίσως να αναρωτιέστε πώς εγώ τα ξέρω όλα αυτά ,ε.. λοιπόν η τύχη άφησε στα δικά μου χέρια το σπήλαιο αυτό και έτσι από τις σημειώσεις ενός λόγιου μπορώ και σας τα λέω όλα αυτά!

    Ελένη-Ειρήνη Τσιγάρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η τελεία (και γενικότερα τα σημεία στίξης) μπαίνουν στο κολλητά τέλος της λέξης κι όχι στην αρχή της επόμενης, π.χ.
      Σωστή γραφή: αρχή, τέλος. Αρχή
      Λάθος γραφή: αρχή ,τέλος .Αρχή

      Διαγραφή
  5. Ήταν κάποτε ένα παιδί της Β' γυμνασίου, ο Γιώργος, που λάτρευε τη μυθολογία. Όλη την ώρα μιλούσε για τα κατορθώματα των ηρώων, σαν τον Ηρακλή, και για τους λόγους των θεών του Ολύμπου. Του άρεσαν οι λογομαχίες τους. Μια μέρα στο σχολείο διοργανώθηκε ένας διαγωνισμός μυθολογίας και ο Γιώργος χωρίς να χάσει χρόνο έβαλε υποψηφιότητα. Ο φιλόλογός του, τού είπε να μην πάρει μέρος και να ασχοληθεί με τα μαθήματά του. Ο Γιώργος έφερε αντίρρηση και έβγαλε έναν ολόκληρο λόγο για το πόσο του άρεσε η μυθολογία. Η αλήθεια είναι πως ήταν λίγο πολυλογάς. Ο φιλόλογος σκέφτηκε ότι το να παρατήσει ο Γιώργος τα μαθήματά του για να συμμετάσχει σε έναν ασήμαντο διαγωνισμό δεν ήταν λογικό. Αλλά ο Γιώργος δεν άλλαξε γνώμη. Όταν ήρθε η μέρα του διαγωνισμού δεν είχε καθόλου αγωνία. Ήξερε ότι μπορούσε να κερδίσει. Τα άλλα παιδιά λογίζονταν ότι είναι αδύνατο να κερδίσουν με το Γιώργο αντίπαλο. Για την πρώτη ερώτηση τα παιδιά έπρεπε να κάνουν έναν πρόλογο για τη μυθολογία. Οι λέξεις έβγαιναν από το στόμα του Γιώργου σαν να ήταν ρήτορας! Η δεύτερη ερώτηση είχε να κάνει με τον Ηρακλή. Ο Γιώργος σκέφτηκε ένα ρητό:όποιος βιάζεται σκοντάφτει. Έτσι αποφάσισε να πει αυτά που ξέρει αργά και καθαρά. Τα άλλα παιδιά είπαν κάποια πράγματα κοντολογίς. Για την τρίτη και τελευταία ερώτηση τα παιδιά έπρεπε να μιλήσουν για το Δαίδαλο και τον Ίκαρο. Ο Γιώργος όμως δεν είχε διαβάσει για αυτούς κι έτσι άρχισε να αγχώνεται. Άρχισε να σκέφτεται για αρχαιολογία και βιολογία. Είχε χάσει την επαφή με το περιβάλλον. Άρχισε να ιδρώνει και έλεγε παράλογα πράγματα. Τα άλλα παιδιά ήταν έτοιμα να σκάσουν στα γέλια κι έτσι ο Γιώργος στεναχωρήθηκε και έφυγε. Από το άγχος του ξέχασε την ελληνική γλώσσα και έπρεπε να κάνει λογοθεραπεία. Από τότε έπαψε να ασχολείται με τη μυθολογία και τώρα είναι διάσημος αρχαιολόγος.

    Ραφαήλ Τζουρέλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραίο το κείμενο, αξιοποίησες πολλές λέξεις. Μοναδική παρατήρηση: Δε γίνεται να ασχολείσαι με την αρχαιολογία και να μην ξέρεις μυθολογία. Είναι σαν να παίζεις ποδόσφαιρο και να μην ξέρεις ότι δεν πιάνουν την μπάλα με τα χέρια.

      Διαγραφή
  6. Θα σας διηγηθώ μια ιστορία όπου μου την έχει πει ο παππούς όταν ήμουν μικρός . Κάποτε ήταν ένα παιδί όπου τον έλεγαν Γιάννη και είχε ένα σπάνιο είδος δυσλεξία , δεν μπορούσε να πει την λέξει λέγω , όταν πήγαινε στο σχολείο τα παιδιά τον κορόιδευαν και του έβγαζαν διάφορα παρατσούκλια έτσι αυτό το πράγμα άρχισε να τον ενοχλεί μέχρι που το είπε στους γονείς του . Οι γονείς του τον πήγαν σε έναν λογοθεραπευτή , όταν πήγαν τους είπε πως δεν μπορεί να θεραπευτή , δεν θα μπορεί να λέει την λέξη λέγω για πάντα και πως μπορεί να πέθανε σε λύγους μήνες. Το παιδί μεγάλωσε και του έφυγε η δυσλεξία , σπούδασε βιολογία και έγινα βιδολόγος , και παστρεύτηκε μια φιλόλογο και πέθαναι 111 χρόνων.
    Στίβεν Χάνκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στίβεν, το κόμμα μπαίνει στο τέλος της λέξης κι όχι στη μέση, π.χ.
      σωστή γραφή: τρώω, κοιμάμαι, ξυπνάω.
      λάθος γραφή: τρώω , κοιμάμαι , ξυπνάω.

      Διαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Όπως γράψανε και οι φίλοι μου μία ιστορία έτσι λοιπόν λέω να γράψω κι εγώ μία..! Για να μην τα πολυλογώ λέω να ξεκινήσω.
    Μία μέρα ήταν ο Καραμητρούσης Ιάκωβος, το παρατσούκλι του ήταν πολυλογάς γιατί συναίχια στο μάθημα πεταγόταν, ήταν σαν να έχει αποστηθίσει εκατοντάδες λεξικά! Ο πατέρας του ήταν ρήτωρ και η μητέρα του φιλόλογος. Έτσι εξηγείται γιατί τα ήξερε όλα και έδινε πολλαπλές απαντήσεις. Όμως κάθε φορά που πεταγόταν λογομαχούσε με τους συμμαθητές του επειδή δεν τους άφηνε να απαντήσουν σε μία ερώτηση του δασκάλου τους, ούτε καν να προσπαθήσουν. Μία μέρα ο δάσκαλός τους λογίστηκε και είπε ότι αν σήμερα δεν πεταχτεί ο Καραμητρούσης θα τους κεράσει σουβλάκια! Έτσι όλοι έλεγαν στον πολυλογά να μην πεταχτεί για να φάνε. Ο Καραμητρούσης κρατιόταν, άρχισε να κοκκινίζει μέχρι που μελάνιασε για να μην πεταχτεί, και να φάνε όλοι τους σουβλάκια! Για καλή τους τύχη ο πολυλογάς δεν πετάχτηκε ούτε μια φορά όσο και αν ήθελε..λογιζόταν ότι άμα πεταχτεί οι συμμαθητές του θα τον κράζουν, δεν θα του κάνουν παρέα και θα του κρατάνε κακία. Τα παιδιά χάρηκαν που θα τρώγανε σουβλάκια μαζί με τον πολυαγαπημένο τους δάσκαλο. Έτσι τελειώνει και η δικιά μου ιστορία..λίγο λογύδριον και πιστεύω ο δικός μας καθηγητής να μην μου ξανά ζητήσει να γράψω ένα κείμενο γιατί θα γράψω πάλι για φαΐ.

    Εύα Φουντούκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ήταν κάποτε ένα παιδί ο νίκος αύτο το παιδί ολη την ώρα πολυλογούσε στο σχολείο στο σπίτι όταν μηλούσε με φίλους
    του η φίλι του φεύγαν σιγά σιγά γιατί δεν άντεχαν την πολυλογία του οι γονείς του τρομάξαν νόμιζαν οτι εχέι τρελαθεί.
    Τον πίγαν στον γιατρό ο γιατρός τους είπε οτι δεν έχει τίποτα απλός μιλάει πολυ και τούς είπε οτι πρέπει να του μάθουν να
    μιλάει μέχρι ένα ώριο και έτσι έγινε το παιδί μιλούσε με τους φίλους του κανόνικα


    Γιαννής Ποσνακιδής

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Το 2006 που εγώ και η οικογένεια μου μετακομίσαμε σε ένα νέο σπίτι γνωρίσαμε μια κυρία που την λέγανε Μαρίκα . Αυτή η κυρία έμενε στον 1ο όροφο που είχε σπουδάσει φιλολογία και δεν είχε δουλέψει ποτέ. Αυτη η κυρία ερχόταν κάθε μέρα σπίτι μας και μιλούσε συνέχεια και εγώ την έλεγα πως ήταν πολυλογού δεν την χώνευα καθόλου ,μια μέρα όμως μου έφερε μια μεγάλη σοκολάτα για να την φάω και από τότε κάθε μέρα πήγαινα στο σπίτι της κυρίας Μαρίκας και παίζαμε μαζί με τα παιχνίδια μου ! Κάθε Χριστούγεννα πήγαινα και της έλεγα τα κάλαντα και αυτή πάντα μου έδινε σοκολάτες και λεφτά

    Διονύσης Τσάλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΧΑΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑΑΧΧΑΧΑΧΑΧΑΧ Τ-Ε-Λ-Ε-Ι-Ο !

      Διαγραφή
    2. Διονύση, τα σημεία στίξης μπαίνουν στο κολλητά τέλος της λέξης, χωρίς κενό και όχι στην αρχή της επόμενης λέξης, π.χ.

      σωστή γραφή: Ο Γιώργος είναι ψηλός, ξανθός ,εύσωμος.
      λάθος γραφή: Ο Γιώργος είναι ψηλός , ξανθός ,εύσωμος

      Διαγραφή
  11. 28 Σεπτεμβρίου 2014 -8:35 μμ


    Έξω κάνει κρύο!Δεν μπορώ να βγω σκέφτηκα.Και εσείς το ίδιο φαντάζομαι.Τι λέτε έχετε όρεξη για μια ιστορία; ΝΑΙΑΙΑΙ;; Ακούστε λοιπόν.
    Η ιστορία μου δεν είναι φανταστική ούτε άλλης εποχής.Είναι απλά πραγματική!!
    Έτσι και βγεις ένα απόγευμα στην γειτονιά μου εκτός από τις μυρωδιές που έρχονται από τα λουλουδιασμένα μπαλκόνια ακούς λόγια και λογύδρια από τις πολυλογούδες της γειτονιάς.
    Ούτε ρήτορες να ήτανε.Οι λογομαχίες και οι αντιλογίες πάνε και έρχονται. Μυαλό δεν έχουν λογίζομαι.Μα ο λογισμός μου σταματά από τις παράλογες κουβέντες τους.ΝΑΙ παράλογες καλά λέω αφού λογομαχούν γιατί παρακαλώ...για τις γάτες ΝΑΙ καλά ακούσατε για τις γάτες.
    Η μια τις λατρεύει η άλλη δεν τις θέλει.Το τι άρρητες λένε μεταξύ τους δεν μπορείτε να φανταστείτε.Δεν υπάρχει λογιοσύνη λογίζομαι.
    Και ο επίλογος αυτής της ιστορίας είναι ΠΑΝΤΑ ίδια.Μετά από όλα τα λογύδρια που λέγονται ανάμεσα τους τις βλέπεις να πίνουν μαζί καφέ.
    -Να σε φέρω κουλουράκι τάδε μου ;; (να μην λέμε και ονόματα για να μην υπάρχει λογοκρισία).
    -Και που λες η τάδε έτσι και έτσι......
    -Άντε καλέ γίνονται τέτοια πράγματα;; , μια γειτονιά είμαστε.Ήμαρτον Παναγία μου.
    ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΔΙΚΑ ΣΑΣ !!!!!


    Ειρήνη Σακαράκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ειρήνη, όταν γράφουμε ένα επίσημο κείμενο, δε χρειάζεται να βάλουμε περισσότερα από ένα ερωτηματικά ή θαυμαστικά. Το ένα αρκεί.

      Στο ημερολόγιό σου ή σε οποιοδήποτε δικό σου κείμενο μπορείς να βάλεις όσα θέλεις.

      Διαγραφή
  12. Αγαπημένο μου ημερολόγιο,
    Σήμερα μάθαμε στο σχολείο κάτι που πραγματικά θα μείνεις άφωνο αν το μάθεις να,θα σου περιγράψω παρακάτω:
    ''Κάποτε σε ένα μακρινό χωριό της χαμένης Ατλαντίδας ζούσαν δύο φυλές:η πρώτη αποτελούνταν από κάποιους σοφούς αλλά και γκρινιάρηδες νάνους που λογομαχούσαν για πράγματα τόσο ασήμαντα γιατί πίστευαν πως αυτό τους κάνει πιο σοφούς.Κοντολόγις αυτή η φυλή δεν ήταν και ιδιαίτερα αγαπητή στους άλλους,λάτρευαν όμως την μυθολογία.Την λάτρευαν τόσο πολύ που να φανταστείτε δεν έλεγαν "Καλημέρα" αλλά έλεγαν κάποιον μύθο σχετικό με το ξημέρωμα.Ο αγαπημένος τους μύθος ήταν αυτός που σχετιζόταν με κάτι τρανούς βασιλιάδες.Αυτοί ήταν το πρότυπό τους,όχι πως είχαν κάνει κάτι σπουδαίο απλά τους είχαν "φτιάξει" έτσι όπως ήθελαν και με κάποιες υπερδυνάμεις δηλαδή οι βασιλιάδες του μύθου λάτρευαν την βιολογία,την μυθολογία,τους άρεσε να ψάχνουν και να βρίσκουν την ετυμολογία των λέξεων της γλώσσας τους,λάτρευαν την φιλολογία και την μυθολογία,λογιζόντουσαν πριν μιλήσουν, πετούσαν,είχαν ενσωματωμένα λεξικά στο σώμα τους,μπορούσαν και προέλεγαν το αυριανό καιρό,άλλα γενικά λέγανε και άσκοπα λόγια δηλαδή τους άρεσε και η αερολογία.Από την άλλη μεριά βρισκόντουσαν οι λογικοφανείς και μονολεκτικοί γίγαντες.Οι νάνοι είχαν βγάλει έναν μύθο για αυτούς ότι τάχα το μυαλό τους ήταν τόσο μεγάλο όσο και το σώμα τους η αλήθεια όμως δεν ήταν έτσι.Οι γίγαντες ήταν λάτρες τις φιλολογίας και άρεσε και σε αυτούς πολύ να ψάχνουν την ετυμολογία το λέξεων αμφιλεγαν τους νάνους σε ότι και αν έλεγαν αυτό του έκανε και ξέσπασαν σε μια μεγάλη διαμάχη.Και έτσι μετά από πολύ καιρό αποφάσισαν οι νάνοι να εξεγερθούν και να καταλάβουν όλο το χωρίο,ήθελαν να εξαφανίσουν τελείως τους γίγαντες γιαυτό και αφού δεν είχαν τα μέσα για να πολεμήσουν αποφάσισαν να κάνουν ένα διαγωνισμό.Ο διαγωνισμός ήταν ο εξής:Αφού και στις δύο φυλές άρεσε η ετυμολογία των λέξεων θα έβαζαν τους δύο ποιο σοφούς και από τις δύο φυλές εναντίον ο ένας του άλλου και όποιος θα έβρισκε τα περισσότερα παράγωγα της λέξης ΛΈΓΩ θα κέρδιζε.Μετά από πολλές προετοιμασίες επιτέλους έφτασε η μεγάλη μέρα.Η φυλή των γιγάντων είχαν τον ρήτορα τους ενώ οι νάνοι είχαν βάλει τον πολυλογά μανάβη τους. Μπήκαν στην αίθουσα και άρχισαν είχαν 45 λεπτά για να γράψουν παράγωγα του ΛΈΓΩ ο νάνος έγραψε:λεκτικός,λόγος,λόγιος,ρητορικός,τιμολόγιο,λογοπαίγνιο,λογοκρίνω,λογοδοτώ,λογοφέρνω,αντιλογία,επίλογος και πρόλογος ενώ ο γίγαντας: ανάλογος,πρόρρησις,ρητό,αμφιλεγόμενος,άρρητος,λογύδριον,λεκτικός,λογιοσύνη,λογοποιός,συμφωνία,ρήσις,λογοτέχνης και λεξικογραφία.
    ΚΑΙ ΝΑΙ ΚΈΡΔΙΣΑΝ ΟΙ ΓΊΓΑΝΤΕΣ ΓΙΑ ΈΝΑ ΜΌΝΟ ΠΑΡΆΓΩΓΟ!!!Μεταξύ μας τώρα αλλά καλύτερα που κέρδισαν οι γίγαντες γιατί οι νάνοι με όλες αυτές τις λογομαχίες θα είχαν κάνει το χωριό φρουτοσαλάτα..μόνο που δεν τελείωσαν εκεί αλλά οι νάνοι δεν το δέχτηκαν αυτό και πήραν ο,τι φρούτο,λαχανικό και γενικά ο,τι φαγητό βρήκαν μπροστά τους και το πέταξαν στους αντιπάλους τους χαμός έγινε!Τόσο μεγάλος χαμός που από τότε σβήστηκε και η Ατλαντίδα από τον χάρτη.'' είπε η κυρία.
    "Κυρία είστε σοφή!!!" είπε ο Γιωργάκης έχοντας μείνει έκπληκτος από τα λόγια της κυρίας και τότε συνέχισε "Κυρία έχετε λύσει μεγάλα ερωτήματα είμαστε περήφανοι για εσάς!"
    Η κυρία χαμογέλασε εκείνη την στιγμή πήγε να πει κάτι αλλά χτύπησε κουδούνι,στεναχωρήθηκα λίγο που τελείωσε η διδακτική ώρα γιατί ήταν μια από της μεγάλες απορίες μου το ζήτημα της χαμένης Ατλαντίδας αλλά εντάξει ομολογώ πως σαν το διάλειμμα δεν έχει!!! :)



    Ιωάννα Τσάλια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ιωάννα, τα σημεία στίξης τα γράφουμε κολλητά στο τέλος της λέξης, μετά αφήνουμε κενό και ακολουθεί η επόμενη λέξη. Επίσης σε επίσημο κείμενο βάζουμε μόνο ένα σημείο στίξης, π.χ.

      σωστή γραφή: πήραν φρούτα, λαχανικά, όσπρια!
      λάθος γραφή: πήραν φρούτα,λαχανικά,όσπρια!!!!

      Σ' ένα προσωπικό κείμενο, π.χ. ημερολόγιο, μπορείς να βάλεις όσα θαυμαστικά θέλεις!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!1

      Διαγραφή
  13. Λοιπόν..!Θα σας πω και εγώ μια φανταστική ιστορία!Πρόκειται για ένα συνέδριο ζώων για την καταστροφή του περιβάλλοντος από τους ανθρώπους.
    Τον λόγο παίρνει η σοφή κουκουβάγια που σαν ρήτωρ λέει τους λογισμούς της:
    - Παιδιά αυτοί οι παράλογοι άνθρωποι έχουν βάλει σκοπό να μας εξοντώσουν καίγοντας τα δάση,μολύνοντας τις θάλασσες και ρυπαίνοντας την ατμόσφαιρα. Για αυτό πρέπει να βρούμε μια λύση.
    - Τι προτείνετε; Ακούστηκε από τον πολυλογά παπαγάλο.
    - Προτείνω να δημιουργήσουμε μια ομάδα ζώων και να κάνουμε μια ρήτρα με τους ανθρώπους.
    Τότε όλα τα ζώα άρχισαν να λογομαχούν για το ποιοι θα πάνε, τότε η ρήτωρ λογίστηκε πως αν συνεχιστεί αυτό, στο τέλος η ρήτρα θα ματαιωθεί , οπότε είπε:
    - Αποφάσισα ποιοι θα πάνε. Θα ξεκινήσει τον πρόλογο ο φιλόλογος σκύλος , θα συνεχίσει η λογοτέχνης γάτα, ο πολυλογάς παπαγάλος και θα τελειώσω εγώ με τον επίλογο.
    - Έχει κανείς αντίρρηση;
    - Όχι ,απάντησαν τα ζώα.
    Έτσι την επόμενη μέρα, αφού ετοίμασαν τον λόγο τους, ξεκίνησαν για την σπουδαία συνάντηση με τους ανθρώπους...
    Το τέλος; Δεν ξέρω εγώ το τέλος, ας σκεφτεί ο καθένας τι τέλος θα ήθελε να έχει αυτή η ιστορία.!!



    Ματίνα Τζιρά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μια φορά και έναν καιρό ήταν ο Πέτρος που ήταν φιλόλογος και ζούσε σε ένα μικρό χωριό με ελάχιστους κατοίκους.Δούλευε για πολλά χρόνια στο σχολείο του χωριού κάνοντας μάθημα σε 10 παιδιά,αυτό δεν του άρεσε και έτσι μια μέρα αποφάσισε να φύγει και να πάει στην Αθήνα!Μέτα από δύο εδομάδες τον έστειλαν σε ένα γυμνάσιο κοντά στην αποθηκούλα που έμενε επειδή δεν είχε πολλά λεφτά μαζί του!Πρώτη ώρα Αρχαία στη πρώτη γυμνασίου.Ο πρόλογος του δεν άρεσε στα παιδιά διότι ήταν πολύ αυστηρός.Οι μέρες περνούσαν και τα παιδιά δεν σταμάτησαν να το λογοκρίνουν λέγοντας οτι είναι ο χειρότερος δάσκαλος που είχαν ποτέ,άλλοι οτι είναι λογικοφανής δηλαδή οτι αυτά που τους έλεγε για τα παλαιά χρόνια δεν είχαν λογική με αυτά που τους έλεγαν οι άλλοι καθηγητές που είχαν..!Μετά από πολύ καιρό κατάλαβε οτι δεν μπορεί να τα βγάλει πέρα με τόσα παιδιά και έτσι γύρισε στο χωριό κάνοντας μάθημα στο 10 παιδιά!!!!

    Όλγα Πιαντιαρίδου

    ΑπάντησηΔιαγραφή